Προσθετική

Μετά την ολοκλήρωση μιας επιτυχημένης ενδοδοντικης θεραπείας προχωράμε στην προσθετική αποκατάσταση του δοντιού, με ένα επενθετο ρητινης ή στεφανη, με χρήση ή μη ενός  ενδορριζικου άξονα, αναλόγως των κριτηρίων που πληρει το δόντι.

 

Ωστόσο, απαραίτητο είναι να εξηγήσουμε στον ασθενή πως το ενδοδοντικά θεραπευμένο (απονευρωμενο) δόντι είναι πλέον αφυδατωμένο, χωρίς παρουσία νεύρων και αγγείων, επομένως γίνεται επιρρεπες σε κατάγματα, τα οποία μπορεί να το οδηγήσουν σε εξαγωγή.

 

Η χρονική στιγμή που θα πραγματοποιηθεί το κάταγμα του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνεται η χρόνια κόπωση που έχει υποστεί το δόντι και η ποσότητα οδοντικής ουσίας που έχει απομείνει υγιής στη μυλη του και πολλά αλλά. Γεγονος που δεν μπορεί να ορίσει κανείς τη χρονική στιγμή αυτή για το λόγο αυτό όσο πιο σύντομα προστατευτεί το δόντι τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να παραμείνει άθικτο στον οδοντικό φραγμό.